‘Hoe was Athene?’ Ze haalt haar baby van de borst.
‘Leuk’, zeg ik. Maar veel meer dan de Akropolis heb ik niet gezien. Bij elke stap die ik zette, voelde ik een messcherpe pijn in mijn buik. Ik lag dagen ziek op bed.
Waarschuwing: dit verhaal gaat over mijn opoe die op bezoek is
De feestweek. De rode klad. Die tijd van de maand.
Het gaat ook over een baby.
Toen ik 30 was ditchte ik de pil. Weg ermee.
Toen ik 31 was, vroeg ik toch maar eens aan de huisarts hoe dat werkt, zwanger raken. Na de uitleg mocht ik nog een jaartje oefenen.
Toen ik 32 was, waren mijn vriend en ik Athene. Een week na thuiskomst was de buikpijn er nog steeds. De huisarts drukte met een koude hand op mijn onderbuik: ‘Menstruatieklachten worden erger als je ouder wordt. Ga voor de zekerheid maar even langs het ziekenhuis.’
De gynaecoloog zag iets op de echo
Cystes. Ontstekingshaarden.
Opeens had de buikpijn een naam.
‘Endometriose vlamt op tijdens de cyclus’, vertelde de gynaecoloog. ‘Vrouwen met endometriose zijn verminderd vruchtbaar. Na een operatie is IVF je beste optie.’
Nu had ik twee geheimen: een menstruatieziekte en een IVF-traject
Ik liet de Sauvignon staan. Bij elke borrel riep ik: ‘Baby’s? Mij niet gezien, ik doe gewoon een tijdje wat gezonder.’
fckendometriose.nl
Ik was boos. En toch gebeurde er ook iets goeds: ik ontdekte dat ik niet de enige was.
Er bleken héél veel anderen te zijn. Op Facebook. Op Instagram. Ik ontdekte een heuse community van #endowarriors.
Op fckendometriose.nl blogde ik mijn woede van me af. En ik gaf anderen een podium om hun verhaal te delen, zoals Cemile en Yvonne.
Als ik me met hen vergeleek, viel mijn situatie nog mee.
Ik had geen endobelly. Ik kon nog werken. Ik hoefde maar één operatie. En dan zou ik zwanger raken. Echt.
Dus ik onderging de operatie. Cystes en endometriosehaarden werden weggehaald. met een schone buik gingen we (zwanger ben je samen dus IVF’en doe je ook samen) het volgende traject in.
Na een jaar gevolgd door een tweede ronde IVF.
‘Wat als het niet gebeurt?’ vroegen we elkaar
‘Dan gaan we reizen’, zei mijn vriend. ‘Ik bouw een busje om tot camper.’
Vier maanden laten kochten we een Renault Trafic, campingstoelen en buitenkleed Groen Oosters Tapijt Design.
En toen bleef opoe weg
Die zomer camperden we door Nederland, België en Frankrijk. Ik met een dikke buik, mijn vriend met een dikke grijns.
Vlak voor mijn 36e verjaardag kijk ik in de ogen van de perfecte baby.
‘Jullie gaan toch wel voor een broertje of een zusje?’
Ze kijkt op van de baby op haar arm. Achter haar rug gooit haar oudste een LEGO Megalodon Monstertruck op zijn jongere zus. ‘Dat is zó leuk, als je ziet hoe ze met elkaar opgroeien.’
‘Ja, leuk,’ zeg ik. ‘Maar wij het houden lekker bij één.’
PS: Op fckendometriose.nl en endometriose.nl lees je alles over endometriose. Ik heb veel gehad aan de Facebookgroep van de Endometriosestichting en aan Instagrammers Naomi Kramer, Jane (Janes flavours), Living the Endolife (met humor).
PPS: Fckendometriose.nl zoekt een nieuwe eigenaar.
